زخم
معده به التهاب پوشش معده گفته می شود که به دلایل زیادی ایجاد می شود.
عفونت با هلیکوباکتر پیلوری شایعترین علت عفونت است که در برخی بیماران به
زخم یا اختلالات مشابه معده تبدیل می شود.
از دیگر دلایل زخم معده می توان به اختلال خود ایمنی ، بازگشت صفرا به معده یا استفاده طولانی مدت از NSAID ها مانند ایبوپروفن اشاره کرد. در بعضی موارد ، پوشش معده می تواند فرسایش یابد و باعث ایجاد زخم معده در معده یا قسمت اول روده کوچک شود. علاوه بر این ، مصرف الکل یکی از عواملی است که مخاط معده را در معرض زخم های حاد قرار می دهد و با افزایش سن ، خطر عفونت افزایش می یابد زیرا افراد مسن در مقایسه با بزرگسالان جوان نسبت به باکتری های فوق الذکر یا مشکلات خودایمنی حساس تر می شوند.
علائم متداول زخم معده، ناراحتی و درد معده است.
رژیم های سلامتی که باید رعایت شوند کدامند:
توصیه می شود برای غنی سازی رژیم غذایی خود با غذاهای غنی از فیبر ، تعداد وعده های غذایی بیشتری را به مقدار کم میل کنید.
شما باید از غذاهای تحریک کننده زخم معده اجتناب کرده یا آنها را کاهش دهید ، به خصوص اگر زخم ناشی از این مواد تحریک کننده باشد.
نوشیدنی هایی که مخاط معده را تحریک می کنند یا تولید اسید در معده را افزایش می دهند ، مانند قهوه (با و بدون کافئین) ، الکل ، کولا و نوشیدنی های گازدار.
ادویه جات (فلفل سیاه ، فلفل قرمز تند و شیرین) و غذاهای با طعم (پنیر و محصولات گوشتی طعم دار مانند مورتادلا و سوسیس).
غذاهای تصفیه شده و خالص مانند نان سفید ، ماکارونی و شکر.
به حداقل رساندن یا حذف چربی های ترانس موجود در محصولات پخته شده تجاری ، مانند بیسکویت ، کراکر ، کیک ، سیب زمینی سرخ کرده ، حلقه های پیاز سرخ شده ، غذاهای فرآوری شده و مارگارین.
ضد التهاب های استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن و مسکن ها مانند استامینوفن (به پزشک خود بگویید و در مورد مسکن ها از او سوال کنید).
مطالعات حیوانی همچنین نشان داده است که غذاهای پرچرب باعث افزایش التهاب غشای معده می شوند ، بنابراین در صورت امکان باید از آنها کاسته یا از آنها اجتناب شود.
از طرف دیگر ، محققان توصیه می كنند كه این مراحل غذایی را كه می توانند به تسكین علائم كمك كنند دنبال كنند:
غذاهایی که حاوی فلاونوئیدها مانند سیب ، کرفس ، قره قاط ، پیاز و سیر هستند می توانند از رشد هلیکوباکتر پیلوری جلوگیری کنند.
از غذاهایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند ، از جمله میوه ها (مانند توت ، گیلاس ، گوجه فرنگی) و سبزیجات (مانند کدو و فلفل دلمه ای) استفاده کنید.
از غذاهای حاوی ویتامین B و کلسیم زیاد مانند بادام ، حبوبات ، غلات سبوس دار (اگر به آنها حساسیت ندارید) و سبزیجات برگ تیره (مانند اسفناج و کلم پیچ) استفاده کنید.
برای دریافت پروتئین ، گوشت بدون چربی ، ماهی ، توفو (لوبیای سویا در صورت عدم حساسیت به آن) یا حبوبات بخورید.
استفاده از روغن های سالم مانند روغن زیتون.
روزانه ۶-۸ فنجان آب خالص بنوشید.
انجام فعالیتهای ورزشی حداقل برای ۳۰ دقیقه در روز و ۵ روز در هفته.
غذاهای ایجاد کننده آلرژی را شناسایی و حذف کنید.
- مکمل های غذایی:
برخی از مکمل های غذایی نقش مکمل دارند ، مانند مکمل های ویتامین که حاوی آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های A ، C ، E و B هستند و مواد معدنی کمیاب مانند منیزیم ، کلسیم ، روی و سلنیوم را ردیابی می کنند.
اسیدهای چرب امگا ۳ ، مانند روغن ماهی و روغن زیتون می توانند به کاهش التهاب کمک کنند ، اما روغن ماهی می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد ، بنابراین اگر از آسپرین یا رقیق کننده خون استفاده می کنید ، قبل از مصرف روغن ماهی به پزشک خود بگویید.
مکمل های پروبیوتیک - که باکتری های دوستانه ای هستند - تعادل بین باکتری های خوب و بد را در سیستم هضم ایجاد می کنند ، آنها به مهار آسیب هلیکوباکتر پیلوری کمک می کنند و عوارض جانبی ضد باکتری ها را کاهش می دهند. 
از دیگر دلایل زخم معده می توان به اختلال خود ایمنی ، بازگشت صفرا به معده یا استفاده طولانی مدت از NSAID ها مانند ایبوپروفن اشاره کرد. در بعضی موارد ، پوشش معده می تواند فرسایش یابد و باعث ایجاد زخم معده در معده یا قسمت اول روده کوچک شود. علاوه بر این ، مصرف الکل یکی از عواملی است که مخاط معده را در معرض زخم های حاد قرار می دهد و با افزایش سن ، خطر عفونت افزایش می یابد زیرا افراد مسن در مقایسه با بزرگسالان جوان نسبت به باکتری های فوق الذکر یا مشکلات خودایمنی حساس تر می شوند.
علائم متداول زخم معده، ناراحتی و درد معده است.
رژیم های سلامتی که باید رعایت شوند کدامند:
توصیه می شود برای غنی سازی رژیم غذایی خود با غذاهای غنی از فیبر ، تعداد وعده های غذایی بیشتری را به مقدار کم میل کنید.
شما باید از غذاهای تحریک کننده زخم معده اجتناب کرده یا آنها را کاهش دهید ، به خصوص اگر زخم ناشی از این مواد تحریک کننده باشد.
نوشیدنی هایی که مخاط معده را تحریک می کنند یا تولید اسید در معده را افزایش می دهند ، مانند قهوه (با و بدون کافئین) ، الکل ، کولا و نوشیدنی های گازدار.
ادویه جات (فلفل سیاه ، فلفل قرمز تند و شیرین) و غذاهای با طعم (پنیر و محصولات گوشتی طعم دار مانند مورتادلا و سوسیس).
غذاهای تصفیه شده و خالص مانند نان سفید ، ماکارونی و شکر.
به حداقل رساندن یا حذف چربی های ترانس موجود در محصولات پخته شده تجاری ، مانند بیسکویت ، کراکر ، کیک ، سیب زمینی سرخ کرده ، حلقه های پیاز سرخ شده ، غذاهای فرآوری شده و مارگارین.
ضد التهاب های استروئیدی مانند آسپرین و ایبوپروفن و مسکن ها مانند استامینوفن (به پزشک خود بگویید و در مورد مسکن ها از او سوال کنید).
مطالعات حیوانی همچنین نشان داده است که غذاهای پرچرب باعث افزایش التهاب غشای معده می شوند ، بنابراین در صورت امکان باید از آنها کاسته یا از آنها اجتناب شود.
از طرف دیگر ، محققان توصیه می كنند كه این مراحل غذایی را كه می توانند به تسكین علائم كمك كنند دنبال كنند:
غذاهایی که حاوی فلاونوئیدها مانند سیب ، کرفس ، قره قاط ، پیاز و سیر هستند می توانند از رشد هلیکوباکتر پیلوری جلوگیری کنند.
از غذاهایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند ، از جمله میوه ها (مانند توت ، گیلاس ، گوجه فرنگی) و سبزیجات (مانند کدو و فلفل دلمه ای) استفاده کنید.
از غذاهای حاوی ویتامین B و کلسیم زیاد مانند بادام ، حبوبات ، غلات سبوس دار (اگر به آنها حساسیت ندارید) و سبزیجات برگ تیره (مانند اسفناج و کلم پیچ) استفاده کنید.
برای دریافت پروتئین ، گوشت بدون چربی ، ماهی ، توفو (لوبیای سویا در صورت عدم حساسیت به آن) یا حبوبات بخورید.
استفاده از روغن های سالم مانند روغن زیتون.
روزانه ۶-۸ فنجان آب خالص بنوشید.
انجام فعالیتهای ورزشی حداقل برای ۳۰ دقیقه در روز و ۵ روز در هفته.
غذاهای ایجاد کننده آلرژی را شناسایی و حذف کنید.
- مکمل های غذایی:
برخی از مکمل های غذایی نقش مکمل دارند ، مانند مکمل های ویتامین که حاوی آنتی اکسیدان هایی مانند ویتامین های A ، C ، E و B هستند و مواد معدنی کمیاب مانند منیزیم ، کلسیم ، روی و سلنیوم را ردیابی می کنند.
اسیدهای چرب امگا ۳ ، مانند روغن ماهی و روغن زیتون می توانند به کاهش التهاب کمک کنند ، اما روغن ماهی می تواند خطر خونریزی را افزایش دهد ، بنابراین اگر از آسپرین یا رقیق کننده خون استفاده می کنید ، قبل از مصرف روغن ماهی به پزشک خود بگویید.
مکمل های پروبیوتیک - که باکتری های دوستانه ای هستند - تعادل بین باکتری های خوب و بد را در سیستم هضم ایجاد می کنند ، آنها به مهار آسیب هلیکوباکتر پیلوری کمک می کنند و عوارض جانبی ضد باکتری ها را کاهش می دهند.
