وقتی صحبت از نرخ ارز می شود ، اصطلاح "سبد ارزی" غالباً ذکر می شود ، خب این اصطلاح چه معنایی دارد؟
سبد ارزی یک سیستم پولی است که توسط بانکهای مرکزی کشورها برای تعیین نرخ ارز واحد پول محلی آنها مورد استفاده قرار می گیرد و این سیستم بر اساس مجموعه ای از ارزها است که بانک مرکزی برای هر کشور انتخاب می کند.این سبد متشکل از گروهی از قوی ترین اسکناس های موثر بر اقتصاد جهانی است.
ارزها براساس شدت تجارت دوجانبه بین كشور صاحب ارز محلی و كشورهای صادر كننده ارزهایی كه سبد را تشکیل می دهند ، انتخاب می شوند و ارزها پس از تنظیم آنها با توجه به اهمیت آنها با توجه به نسبت كل واردات و صادرات دو جانبه در مقایسه با كل تجارت بین المللی كشور متعلق به واحد پول ، وزن نسبی مختلفی دارند.
الزامی است که ارزهای سبد الزامی توسط بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان صادر شده و از طریق قابلیت استفاده رایگان و شدت گردش در مقیاس وسیع ، پذیرش بین المللی داشته باشند. بنابراین دلار آمریکا با ۴۱.۷۳٪ بیشترین وزن نسبی در سبدهای ارزی بین المللی را تشکیل می دهد و پس از آن یورو با ۳۰.۹۳٪ ، یوان چین ۱۰.۹۳٪ ، ین ژاپن ۸.۳۳٪ و پوند استرلینگ ۸.۰۹٪ دنبال می شوند.
سازوکار محاسبه مقدار هر واحد پول از زمان های بسیار قدیم به حجم تجارت بین الملل مرتبط است و از اکتبر ۲۰۱۶ وزن پنج ارز اصلی به عامل اصلی دیگر در محاسبه قیمت ارزهای محلی تبدیل شده است ، بنابراین ارزش ارزهای محلی با توجه به وزن نسبی خاص آن از عملکرد یکی از ارزهای سبد تحت تأثیر قرار می گیرد.
ممکن است وزن ارزهایی که سبد ارزی بین المللی را تشکیل می دهند با تغییر در شدت تجارت بین المللی تغییر کند و اجزای تشکیل دهنده این سبد نیز ممکن است با ورود ارزهای جدید یا خروج ارزهای موجود از آنها تغییر کند ، همانطور که این اتفاق افتاد که مارک آلمان و فرانک فرانسه کنار گذاشته شدند و یورو جایگزین آنها شد. صندوق بین المللی پول هر ۵ سال یکبار اجزای سبد ارزی را برای حذف یا افزودن به آن بررسی می کند. خاطرنشان می شود که آخرین ارزی که وارد سبد شده است ، یوان چین، از سال ۲۰۱۶ می باشد.
سبد ارزی یک سیستم پولی است که توسط بانکهای مرکزی کشورها برای تعیین نرخ ارز واحد پول محلی آنها مورد استفاده قرار می گیرد و این سیستم بر اساس مجموعه ای از ارزها است که بانک مرکزی برای هر کشور انتخاب می کند.این سبد متشکل از گروهی از قوی ترین اسکناس های موثر بر اقتصاد جهانی است.
ارزها براساس شدت تجارت دوجانبه بین كشور صاحب ارز محلی و كشورهای صادر كننده ارزهایی كه سبد را تشکیل می دهند ، انتخاب می شوند و ارزها پس از تنظیم آنها با توجه به اهمیت آنها با توجه به نسبت كل واردات و صادرات دو جانبه در مقایسه با كل تجارت بین المللی كشور متعلق به واحد پول ، وزن نسبی مختلفی دارند.
الزامی است که ارزهای سبد الزامی توسط بزرگترین کشورهای صادر کننده در جهان صادر شده و از طریق قابلیت استفاده رایگان و شدت گردش در مقیاس وسیع ، پذیرش بین المللی داشته باشند. بنابراین دلار آمریکا با ۴۱.۷۳٪ بیشترین وزن نسبی در سبدهای ارزی بین المللی را تشکیل می دهد و پس از آن یورو با ۳۰.۹۳٪ ، یوان چین ۱۰.۹۳٪ ، ین ژاپن ۸.۳۳٪ و پوند استرلینگ ۸.۰۹٪ دنبال می شوند.
سازوکار محاسبه مقدار هر واحد پول از زمان های بسیار قدیم به حجم تجارت بین الملل مرتبط است و از اکتبر ۲۰۱۶ وزن پنج ارز اصلی به عامل اصلی دیگر در محاسبه قیمت ارزهای محلی تبدیل شده است ، بنابراین ارزش ارزهای محلی با توجه به وزن نسبی خاص آن از عملکرد یکی از ارزهای سبد تحت تأثیر قرار می گیرد.
ممکن است وزن ارزهایی که سبد ارزی بین المللی را تشکیل می دهند با تغییر در شدت تجارت بین المللی تغییر کند و اجزای تشکیل دهنده این سبد نیز ممکن است با ورود ارزهای جدید یا خروج ارزهای موجود از آنها تغییر کند ، همانطور که این اتفاق افتاد که مارک آلمان و فرانک فرانسه کنار گذاشته شدند و یورو جایگزین آنها شد. صندوق بین المللی پول هر ۵ سال یکبار اجزای سبد ارزی را برای حذف یا افزودن به آن بررسی می کند. خاطرنشان می شود که آخرین ارزی که وارد سبد شده است ، یوان چین، از سال ۲۰۱۶ می باشد.
